Menu nagusira itzuli

 

Albokarako fandango berria, 25.a Halfway to Hell: Albokarako 333 doinu liburuan.

Duela urte batzuk nire lagun eta luthier Ossesek diseinu berriko alboka bat oparitu zidan, kanabera sintetikoak zituena. Agindu nion haren izena jarriko niola tresna horrekin egingo nuen lehenbiziko piezari. Baina gezur esan nuen: 'Garazi' jarri nion izena, haren alabatxoaren izena. Garazi Hach-Embarek-i ere eskaini nahi diot fandango hau.

Nire ideia (maketan!) pieza zertxobait zarpaila eta zakarra grabatzea zen. Baina ikuspegi hori ez zetozen bat Joxanen gustu finarekin. Bazekien ez zela erraza izango albokarako fandango batetik gutizia bat ateratzea, baina saiatu zen.

 

Bai ondo saiatu, gainera; izan ere, moldaketa hain fin bihurtu zen, ezen albokak erabat kentzea ere bururatu baitzitzaigun. Azkenean, utzi egin genituen; beraz, hortxe dirau zarpailtasunak; hori bai, akordeoiak, bouzoukiak eta perkusioak zertxobait leunduta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Menu nagusira itzuli

Fandango honek, neurri batean, Bi beso lur (1998) diskoaren garaira eramaten nau.
 
Hau grabatzeko aldi berean, beste fandango bat grabatu dut Xabi Solano trikitilariarekin, biok batera, haren Ereñotzu diskorako. Beste instrumenturik gabe jotzeak dakarren askatasunak aukera eman dit linea, testura eta baxu interesgarriak probatzeko.

Horrelako baliabideak probatu ditut ‘Garazi’ fandangoan, baina kasu honetan, akordeoia nolabait desagertuta geratu da gainerako tresnekiko, alboka tiranoarekiko batik bat...
 
Eta Peperen sarrera hori, bouzukiarekin? Soinu horrek 1970eko hamarkadara narama: Haizea, Errobi, Itoiz..., segundo batzuez behintzat....

Taldeko bosgarren kidearen sinadura falta zaigu, Mikel F. Krutzaga soinu-ingeniariarena. Jada bada urte dezente gure lanetan askatasun osoa duela gauzak egin, desegin, antolatu, apaindu, trukatu, makilatu, dotoretu, konpondu, nahasi eta masterizatzeko.

Uste dut 1991n ezagutu nuela Mikel. Biok orain baino dezente gazteagoak, Mikel ni baino zertxobait gazteagoa. Angel Unzurekin nuen laukotearen kontzertu bat sonorizatu zuen Bilbon. Gordeta dut egun hartako kontzertuaren grabazioa, DAT formatuan. Grabazio kutuna, oso soinu ona baitu!.
 
Ordutik hona, atsegin handiz erreparatu diot Mikelek egindako ibilbide luze eta garrantzitsuari, ikasten eta askotan elkarrekin hazten, proiektu eta abentura kontaezinetan. 1994ko lehenbiziko disko hura kenduta, Mikel izan dugu ALBOKA taldearen disko guztietan grabazio- eta nahasketa-lanetan, eta gure lanen soinuak eta manufakturak zor handia diote Mikelen ekarpenei eta ardurari.

Eskerrik asko, Mikel, eta ez dadila musika amaitu.

Segi Aztarna...